پیدا کردن جاهای خوش و آب و هوا و مکانی که بتوانید با خیال راحت و بدون دغدغه از آلودگی های زیست محیطی در آن نفس بکشید، در حال تبدیل شدن به کیمیایی گرانبها است.

به گزارش سه نسل، یک معمار خوش ذوق برای اینکه بتواند قدمی در راه ساخت فضایی بدون آلودگی بردارد، یک پارک شناور ساخته است که هرچند دردی از انسان ها دوا نمی کند، اما برای نجات حیات وحش ایده ای بسیار کارساز و جذاب است و می تواند پناهگاهی امن برای حیوانات گوناگون باشد.

کوئن اولتوئیس، سازنده این پارک شناور که از چند لایه ی زیستگاه سبز تشکیل شده در نمایشگاهی پرده برداری کرد. این زیستگاه با ارزش که بخشی از آن در زیر آب و بخش دیگر آن روی آب قرار دارد، برای زندگی پرندگان، زنبورها، خفاش ها و سایر حیوانات کوچک مناسب است.

بخش زیر آب این زیستگاه نیز محیطی سالم را برای موجودات آبزی فراهم می کند؛ محیطی که امکان رشد هم در آن وجود دارد.

آقای اولتوئیس به این دلیل سطح آب را برای زیستگاه خود انتخاب کرده که روی سطح زمین به سختی می توان فضای مناسبی برای ساخت چنین زیستگاهی یافت.

ارتفاع این درخت و اینکه تا حد زیر آب فرو برود، بستگی به موقعیت و مکانی دارد که این زیستگاه در آنجا ساخته می شود.

اصغر فرهادی، كارگردان فیلم «جدایی نادر از سیمین»، نامزدی این فیلم را در دو بخش اسكار اتفاقی ارزشمند دانست و البته نامزدی در بخش بهترین فیلمنامه را ارزشمندتر.

به گزارش سه نسل به نقل از ایسنا، آكادمی اسكار روز سه شنبه فهرست نهایی نامزدهای جوایز اسكار سال ۲۰۱۲ را در حالی اعلام كرد كه فیلم جدایی «نادر از سیمین» علاوه‌ بر نامزدی در بخش بهترین فیلم خارجی، در بخش بهترین فیلم‌نامه اصلی نیز كاندیدا شده است.

اصغر فرهادی پس از اعلام نامزدی فیلم‌اش در جوایز اسكار در پاسخ به سوالات خبرنگار هالیوود ریپورتر گفت: از بین دو نامزدی، بهترین فیلم‌نامه برای من معنای دیگری دارد، چون پیش از هرچیز من كارم را با نوشتن شروع كردم.

وی در پاسخ به این سوال كه در لحظه‌ی شنیدن خبر كجا و در چه حالی بوده است، پاسخ داد: در حال نوشتن صحنه‌ای از فیلم‌نامه‌ی بعدی‌ام بودم كه دو روز است با آن درگیر هستم و دنبال باز كردن گره‌ای در این صحنه بودم كه دستیارم این خبر را به من داد.

فرهادی در پاسخ به اینكه پیش‌بینی‌اش درباره‌ی كاندیدا شدن فیلم‌نامه چه بوده است، گفت: در مورد نامزدی بهترین فیلم خارجی حدس می‌زدم اما در مورد بهترین فیلم‌نامه كمتر حدس می‌زدم.

وی در ادامه در پاسخ این سوال كه كاندیدا شدن در اسكار برایش چه معنایی دارد، گفت: مهم‌ترین معنایش آن است كه اگر چه امروز مردم در فرهنگ‌های مختلف به زبان‌های مختلف سخن می‌گویند اما زبان مشترك تمام مردم دنیا، سینماست.

این كارگردان ایرانی درباره‌ی اینكه اگر جایزه اسكار فیلم‌نامه را ببرد چه حسی خواهد داشت، گفت: این موفقیت تنها برای من نخواهد بود بلكه متعلق به همه كارگردانانی خواهد بود كه به زبان‌هایی غیر از انگلیسی فیلم می‌سازند. این به معنای آن است كه زبان نمی‌تواند مانعی در ارتباط برقرار كردن تماشاگران با فیلم‌ها در دنیای سینما باشد. سینما یك زبان مشترك جهانی است.

فرهادی در پاسخ به اینكه كاندیدا شدن ماكس فون سیدو برای شما چه معنایی دارد، گفت: كاندیدا شدن او یاد فیلم‌ساز بزرگ اینگمار برگمن را در ذهن من زنده كرد، این دو همكاری‌شان در خاطره سینما باقی مانده است.

هنرمندی با استفاده از توانایی های ویژه عنکبوتهای شکم طلایی ماداگاسکار موفق به طراحی و تولید شنلی طلایی رنگ و کاملا طبیعی از جنس تار عنکبوت شده است.

ه گزارش سه نسل، بافتن این پارچه و ساخت شنلی از آن هشت سال به طول انجامیده است و در پروژه ساخت این اثر هنری زیبا بیش از یک میلیون عنکبوت شکم طلایی ماداگاسکار حضور داشته اند، قرار است این شنل شگفت انگیز در موزه V&A لندن به نمایش گذاشته شود.

در خصوص علت انجام این اقدام توسط گلشیفته فراهانی که گفته می شود یکی از نامزدهای جایزه سینمایی فرانسه (سزار) است، برخی معتقدند وی برای پیشی گرفتن از رقبایش دست به یک خودنمایی باب طبع فضای لاییک فرانسه زده و رنگ و بوی سیاسی نیز به آن داده تا شانس خود را در برد این جایزه افزایش دهد.

به گزارش سه نسل، اما نه گاندی، نه نهرو، نه چگوارا، نه نلسون ماندلا، نه جمیله بوپاشا و نه هیچ یک از رهبران سرشناس آزادی خواه با برهنگی یا رفتارهای اینچنینی درصدد بیان اعتراض برنیامده اند و اصلاً چنین حرکاتی هیچ ارتباطی با آزادی ندارد، مگر اینکه پای یک سزار و یک حکومت لائیک ضدایرانی چون فرانسه در میان باشد!

هر چند ویدیوی مذکور که مربوط به جشنواره سزار است و در آن ویدئو گلشیفته فراهاتی تنها بازیگری است که تا آن حد برهنه می شود(!) حذف نشده اما تصویر نخستی که در سایت مادام فیگارو منتشر شد حذف شده و علی الظاهر پس از واکنش های منفی که حتی نزدیک ترین اشخاص به این بازیگر سابق سینمای ایران داشته اند، وی در تماس با مسئولان این سایت خواستار حذف تصویرش شده است که البته این اتفاق تاثیر چندانی نخواهد داشت و تنها بیانگر عقب نشینی و پشیمانی فراهانی از این اقدام است، چرا که این اتفاق حتی انعکاس بین المللی نیز داشت و تلگراف در گزارشی به این موضوع پرداخت و حواشی سیاسی اش را پررنگ کرد.

مادر آنجلینا جولی کیست ؟

آنجلینا جولی بازیگر آمریکایی تصمیم گرفته پنج سال پس از فوت مادرش، داستان زندگی او را کتاب کند، اما مادر او کیست؟

آنجلینا جولی فرزند جان وویت، بازیگر مطرح هالیوودی فیلم‌هایی مثل «کابوی نیمه شب» و «علی» و برنده اسکار بهترین بازیگر برای فیلم «بازگشت به خانه» است.

مادر جولی، مارشا لین “مارشلین” برتراند، بازیگر و تهیه‌کننده بود و در زمینه فعالیت‌های بشردوستانه کار می‌کرد.

مارشلین برتراند ۹ مه ۱۹۵۰ در بیمارستان سینت فرانسیس در بلوآیلند ایالت ایلینویز به دنیا آمد و در شهر کوچکی به نام ریوردیل در همان نزدیکی بزرگ شد. او یک خواهر و برادر کوچک‌تر از خودش داشت. مارشلین از تبار فرانسویان کانادا، هلندی و آلمانی بود.

بسیاری بعدها که مارشلین برتراند به شهرت رسید فکر می‌کردند او بازیگری فرانسوی است، اما آنجلینا جولی در چند مصاحبه اعلام کرد مادرش با زنان پاریسی و طبقه اجتماعی آن‌ها کاملا بیگانه بود.

مارشلین سال ۱۹۶۵ به همراه خانواده‌اش به بورلی هیلز در کالیفرنیا نقل مکان کرد و در آنجا به دبیرستان بورلی هیلز رفت و از همانجا فارغ‌التحصیل شد. او در اولین سال‌های بازیگری‌اش در کلاس‌های لی استراسبرگ حضور پیدا کرد و سال ۱۹۷۱ نقش کانی را در اپیزود «عشق، صلح، برادری و قتل» در فصل چهارم سریال معروف و محبوب «آیرون ساید» بازی کرد.

او سال ۱۹۷۱ با جان وویت بازیگر ازدواج کرد که ثمره آن جیمز هیون (۱۹۷۳) و آنجلینا جولی (۱۹۷۵) بود. این زوج در سال ۱۹۸۰ از هم جدا شدند. جولی به دفعات در مصاحبه‌هایش گفته دلیل بازیگر شدنش نه شهرت وویت بلکه الگو گرفتن از مادرش بود. هرچند این زوج در سال ۱۹۸۰ از هم جدا شدند، اما از سال ۱۹۷۶ به دلیل بی‌مبالاتی وویت جدا از هم زندگی می‌کردند.

او پس از این سال ۱۹۸۲ در فیلم «Lookin’ to Get Out» که یکی از نویسندگان آن جان وویت، همسر سابقش بود بازی کرد. آخرین نقش‌آفرینی او در فیلم «مردی که عاشق زن‌ها بود» (بازسازی فیلمی فرانسوی به همین نام) رقم خود و پس از آن مارشلین برتراند به فعالیت در زمینه تهیه کنندگی مشغول شد.

برتراند سال ۱۹۸۳ کمپانی «وودز رود پروداکشنز» را تاسیس کرد و سال ۲۰۰۵ مدیرتولید فیلم مستند «ترودل» بود که داستان زندگی جان ترودل، نوازنده و فعال کارهای بشردوستانه بود. این فیلم در جشنواره فیلم ساندنس و ترایبکا پخش شد و جایزه ویژه هیئت داوران جشنواره فیلم سیاتل را برای بهترین مستند دریافت کرد.

اما آنچه در زندگی مارشلین برتراند اهمیت بیشتری دارد فعالیت‌های بشردوستانه اوست. مسئله‌ای که به نظر می‌رسد تاثیر فراوانی بر آنجلینا جولی گذاشته و احتمالا بخش غالب کتاب جولی را نیز دربر می‌گیرد. برتراند چند سال پس از جدایی از وویت با جان ترودل ازدواج کرد.

این دو به همراه هم بنیاد «تمام اقوام» را تاسیس کردند که هدفش رساندن کمک‌های مالی و معنوی به بومیان آمریکا بود. این دو در سال ۲۰۰۳ در روز جهانی زن کنسرتی خیریه برای کمک به پناهندگان زن افغانی برپا کردند.

برتراند که از سال ۱۹۹۹ می‌دانست مبتلا به سرطان است به همین دلیل سازمان «اهدای محبت، اهدای زندگی» را تاسیس کرد، هدف این سازمان ارتقای دانش مردم درخصوص سرطان‌های شایع در میان زنان بود و در این راه از موسیقی و ترانه‌های مرتبط استفاده می‌کرد. این بنیاد با برگزاری دو کنسرت که یکی از آنها پس از مرگ برتراند برپا شد کمک بسیاری به زنان مبتلا به سرطان کرد.

آنجلینا جولی همیشه رابطه پرفرازونشیبی با پدرش داشته که شاید دلیل آن سختی‌های بوده که مادرش به خاطر کارهای وویت کشیده بود.

مارشلین برتراند در طول حیات خود رابطه بسیار خوبی با دخترش داشت. او در زمان مرگ در سال ۲۰۰۷ بر اثر سرطان در سن ۵۶ سالگی چهار نوه داشت که نام چهارمی را خودش انتخاب کرده بود؛ پکس. جولی و براد پیت فرزند پنجم خود را که ویوین نام دارد به یاد مادر جولی مارشلین صدا می‌زند.

آنجلینا جولی درکنار مادر شوهرش

تصاویری که مشاهده می کنید مربوط به چند روز گذشته است که آنجلینا جولی و مادر شوهرش (جین پیت) در حال نگهداری از دوقلوها هستند.

هر سال جوایز و تندیس‌های مختلفی در جشنواره‌های جهانی به فیلمسازان و سینماگران اهدا می‌شود كه به لحاظ اهمیت هنری می‌توان از جشنواره‌های كن فرانسه با نشان نخل طلا،‌ فستیوال برلین (خرس طلایی)،‌ جشنواره ونیز ایتالیا (شیر طلا) و ... نام برد، اما مراسم اسكار كه به صورت جشنواره برگزار نمی‌شود، بیش از 5000 داور به آثار رای می‌دهند و تنها نامزدهای اولیه و برگزیدگان‌اش در روزهای مختلفی اعلام می‌شوند، تندیسی به نام «اسكار» به برگزیدگانش اعطا می‌كند كه علاوه بر مطرح شدن برگزیدگان‌اش و تضمین آینده كاری آنها، سینماگران را در ادامه پرتوان مسیر صنعت ـ هنر سینما یاری بسیار می‌دهد.